rihan ağ günlüğü

Efendimiz duruma ve ihtiyaca göre, genellikle kısa ve özlü, sade ve iddiasız konuşurdu. Onun bu özelliğine "cevâmiu'l-kelim"(özlü sözler söyleme) yeteneği denmektedir. Her zaman ve hemen her konuda gerektikçe ve gerektiğince konuşmuştur. Her defasında da sözlerini dikkatle ve muhataplarının anlayış seviyesine göre seçmiştir.

Hz. Peygamber, ayırım yapmaksızın çevresindekilerle çok yakından ve samimiyetle ilgilenirdi. Yokluğunu fark ettiği kişileri arayıp sorardı. Yapması gerekli bir şey varsa, uzak-yakın demez derhal onu yerine getirirdi.

İlim, insanın sahip olması gereken en değerli hazinedir. Onun için Allah Teâlâ, sevgili Peygamberimize gönderdiği ilk âyette okumayı emretmiş, “bilenlerle bilmeyenleri bir tutmamış”, “kulları içinde kendisinden ancak âlimlerin gereğince korktuklarını” bildirmiş, ilme dört elle sarılıp “Ey Rabbim! İlmimi artır” diye yalvarmayı tavsiye etmiş, kendilerine ilim verilen kullarını yüksek derecelere çıkaracağını haber vermiştir.