Mekke’ye Muhacir
3 yıl önceydi! Mekke’de 16 yaşında bir yetim ile karşılaşmıştık. Aslında oğlumun okuldan arkadaşıydı o yetim. Otelimiz Ebu Kubeys tepesinin arkasındaki boş, kayalık alana bakıyordu.
Türkçe
mervenur ağ günlüğü
Rasûl’ün Sözünü Yere Düşürmeyen Erler
Mekke ve Kostantiniyye…
Acaba Allah ve Rasûlü’nün, mutlaka alınacağını müjdelediği bu iki şehirden başka bir şehir var mı dünya üzerinde?
Türkçe
Bu Gece Uyuma Dostum, Bu Gece Uyuma!
Çocukların bugünkü gibi çikolataya, şekere, gazoza kolay ulaşamadığı günlerdi… En büyük lüksümüz dedelerimizden, ninelerimizden kopardığımız kuruşlarla bakkaldan aldığımız horoz şekerleriydi.
Türkçe
“Kızım Fâtıma Bile Olsa !…”
Hiçbir şey yoktu.
Sadece O vardı.
Yaratmayı diledi.
“Ol!” dedi,
Âlemler oluverdi.
Türkçe
İki Dünyanın Eşiğinde – III
Devran devranlığını, kul kulluğunu yaptı ve aradan yıllar geçti. Selçuklunun güneşi sarardı. Moğollara tabi olmayı ve onlara vergi vermeyi kabul ettiler.
Türkçe
İki Dünyanın Eşiğinde – II
Geri dönenler Kayı aşiretinin oldukça büyük bir bölümüydü. Ertuğrul’la kalmayı tercih edenler ise azdan da az. Eli silah tutan dört yüz erkek ve onların aileleri. Ertuğrul’sa daha çok küçük.
Türkçe
İki Dünyanın Eşiğinde – I
Zamanın, mekânın ve insanların birbirine girdiği bir hercümerç… Kuzeyden gelen bir kavim, adeta çekirge sürüsü gibi Ortadoğu’daki bütün İslam ülkelerini istila ediyor…
Türkçe
Evvel Zaman İçinde Topkapı Sarayı’nda Ramazanın Bir Günü
Efendimizin bugün bize ulaşabilmiş iki hırkası var. Biri yaygın ismi ile Hırka-i Şerif ki Veysel Karani’ye bıraktığı hırkasıdır. Diğeri ise Topkapı Sarayı’nda bulunan Hırka-i Saadet’tir. Hırka-i Şerif şu anda Fatih’te kendi adı ile anılan camide Ramazan ayında ziyarete açılmaktadır.
Türkçe
Bir Hadiste Yok Olmak
Çocukluğum Anadolu’nun küçücük kasabalarında geçti. Hatta o kasabalardan biri Söğüt’tü. Babam devlet memuru olduğu için küçücük kasabaların küçücük köylerine de davet edildik zaman zaman.
Türkçe
Gül Alıp Satanlar… Sümbüle Bakıp, Reyhan Koklayanlar
Hani müminlerin evlerine paldır küldür girilemeyen günlerimiz vardı bizim.
Önce bir kanatlı kapının tokmağını çalardınız. Sonra, izin verilirse avluya geçerdiniz. Evin arka ve yan taraflarını çevreleyen yazlık veya kışlık bahçelerden birine de geçtikten sonra asıl görüşme mekânına alınırdınız.
Türkçe
Sayfalar
