İmtihandaki Sır

Güneş , her zaman doğudan doğup batıdan batıyor.Yıldızlar, geceyi her zaman ışıl ışıl süslüyor. Bulutlar, bir kuş misali oradan oraya uçuyor. Rüzgarlar dallarından kopardıkları yaprakları hüzünle sürüklüyor ötelere. Bunu yaparken aslında gelecek olan baharı muştuluyor fısıltıyla… Her yeni eskir her canlı ölür. Dünya her an ölüp her an diriliyor. Gecenin karanlığına sabreden gündüzün aydınlığında buluyor selameti. Uzaktan gelen dalgaların sesiyle irkiliyor bedenlerimiz. Sabah ezanlarıyla doluyor içimize huzur ve sükûnet. Biz bizi, Yaratandan ötürü seviyoruz yaratılanı…

“Neye baksam onun ötesinde hasretini çektiğim diyarlar var.” Burcu burcu kokan kırmızı güllerin rengine bürünüyor kâinat her seher vaktinde. Yağan yağmur damlaları toprağın sinesinde yeni bir yaşama umut oluyor. Aslında onunkisi ümidin habercisi olan sabrın hikayesi. Önceden sunulmayan şeyi verilmiş gibi geri istemek gülünçtür. Çünkü ekilmeyen topraktan mahsul beklemek kadar boş bir hayaldir bu.Toprak sinesine terk edilen tohumun rahmidir. Büyüyen her bir fidanla yeniden yeşerir umutlar.

Kâinatın derinliklerinde kayboluyorum. Görebildiğim, anlayabildiğim, hissettiğim her varlık bana Yaratıcısını hatırlatıyor. Gecenin en karanlık anında gün ışığının aydınlığına kavuşacak olmanın hazzıyla açıyorum gözlerimi. Yaratıcımın bana bahşettiklerine şükretmekten aciz bir kul olarak varıyorum huzuruna… Gönlümü kıbleye çevirip anlamını yüreğimde hissedemediklerimi mırıldanıyorum sessizce. Huzurunda ellerini açıp medet isteyenlerin duaları, gözyaşlarıyla yoğrulup yükseliyor katına; tam bir teslimiyet ve edep ile. Allah’ım bana seni sevmeyi ve seni sevenleri sevmeyi nasip et.

Ey hazinesinde bulunanların en hayırlısı olan imanı istemeden veren! İstediğimiz affını bizden esirgeme.”Taatlerin kendisini sevindirdiği ve isyanların kendisine zarar vermediği Rabbim! Bana seni sevdiren şeyi ver, sana zarar vermeyen şeylerden beni bağışla.”