Osman SÜNGÜ

Hani o babasına ve kavmine: ‘Sizler nelere tapıyorsunuz?’ demişti. Onlar da : ‘Putlara tapıyoruz, onlara tapmaya da devam edeceğiz.’ demişlerdi. İbrahim: ‘Peki, ama’ dedi ‘Siz kendilerine dua ettiğinizde, onlar sizi duyuyor mu? Yahut size fayda ya da zarar verebiliyorlar mı?’ demişti.

Nuh aleyhisselam’da, kendisine düşman kesilen kavmine kadar güçlü olursa olsun onlara, gerçek güç sahibinin Allah olduğunu haykıran iman dolu bir duruşun varlığını görüyoruz. Mutlu sonun, her ne kadar uzun da sürse, daima iman ehline ikrâm edileceğini onun kıssasından anlıyoruz.

Eykeliler de Şuayb’ı yalanladılar. Hâlbuki Şuayb (a.s) onlardan da imanlı, güvenilir insanlar olmalarını doğru terazi ile tartmalarını, halkın eşyalarını değerinin altına düşürerek almamalarını, yeryüzünde anarşi ve fesat çıkarmamaları, yol kesmemelerini Allah’tan korkmalarını ve ahiret gününe ümit beslemelerini istedi.

“Yoksa siz de Yakub son nefesini verirken orada mıydınız? O sırada Yakub, oğullarına: Benden sonra kime kulluk edeceksiniz, diye sormuş, onlar da: ‘Sadece senin ilahına, ataların İbrahim, İsmail ve İshak’ın ilahı olan tek Allah’a kulluk edeceğiz. Biz yalnız ona boyun eğen Müslümanlarız’ demişlerdi.”(Bakara 2/133)