Kendimi bildiğim o günden yana,
Sevdanın en hası farz oldu bana.
Sen güle benzeme, gül benzer sana.
Güller sana boyun eğsin isterdim.
Sen ki ümmetini düşünensin yâr.
Filistin ağlarken bana her yer dar.
Ötelerde güneşi görmeyen var.
Ben seni nasıl yazabilirim ki. Nasıl sığdırabilirim cümlelere. İki cihanın baş tacını iki sayfa kâğıda nasıl dökebilirim? Mahir değilim. Usta değil, dülger değil. Ozan değilim, şair değil, yazar değil. Sevdama sığınarak yazıyorum.
İmanın Dördüncü Şubesi:
“Menziliyye” yani menzil (mesken, ikametgâh) ve menzilde bulunanlarla ilgili sekiz iman konusunu içeren bir derece olup bu sekiz konuyu hayata geçirmek (ikame) ve onlarla amel etmek imanın kemalini gösterir.
Cebrail (as) bir melek olduğu için, tabiatı yalnız güzelliklere açıktır ve kendisi için kusur sayılabilecek her türlü durumdan muallâ, müberrâ ve mukaddestir. Öyle ki Fahreddin er-Râzî ile Zemahşerî gibi bazı Sünnî ve Mu’tezilî âlimler, Cebrail’in (as) Hz. Peygamber de dâhil olmak üzere ...
Nefs-i emmâreden kaynaklanan kötülükler ve çirkinlikler iki kısımdır: Birincisi kendi iradesi ile kazandığı günahlar ve asilikler; ikincisi de kibir, kıskançlık, cimrilik, tahammülsüzlük, öfke, kin gibi dinen ve aklen yerilen, kötülenen huylardır.
İmanın Üçüncü Şubesi
“Meadiyye” yani öldükten sonra dirilme (ba’s) ve ahiret hayatı ile ilgili sekiz iman konusunu içeren bir derecedir.
1) İman bi’l- ba’s (Öldükten sonra dirilmeye inanmak): Bütün ölülerin Allah Teâlâ tarafından diriltilip kabirlerinden çıkartılacağını tasdik (kabul) etmektir.
Allah Teâlâ’nın fiilleri ve İlahî hükümlerle alakalı bir derece olup, inanıp tasdik edilmesi gereken şu dört iman konusunu içermektedir:
1. İman bi’l-Melaike (Meleklerin varlığına inanmak):Meleklerin, Allah Teâlâ’nın kulları ve Onunla Peygamberler arasındaki elçileri olduğunu tasdik (kabul) etmektir.
Bu yazımızda ise, İsmail Hakkı Bursevi (1137/1725)’nin 1721 yılında kaleme aldığı “Şerhu Şuabi’l İman” isimli eserinde[1] yaptığı tasnif ve verdiği malumat çerçevesinde, bu dereceleri dokuz ana başlık altında toplayarak söz konusu hadis-i şerifi açıklamaya devam edeceğiz.
İmam Buharî ve İmam Müslim’in müttefik olarak rivayet ettikleri bir hadis-i şerifte Peygamber (sas) şöyle buyurmuşlardır: “İman yetmiş küsur şubedir; en yükseği ‘Allah’tan başka ilah yoktur’ demek, en aşağısı ise eziyet veren şeyleri yoldan kaldırmaktır.”[1]