Medine

Medine, hicretten önceki adıyla Yesrib, halkı İslam’la şereflenmeden önce iktidar savaşlarıyla zayıf düşmüştü. Arap Yarımadası’nın diğer şehirlerinden pek de farkı yoktu, yeryüzünün en kıymetli insanına ve en kutlu topluluğuna kucak açana kadar.

Mekke’ye, Yesrib Müslümanlar’ının hepsi gidememişlerdi. Mekke’ye gidemeyen Müslüman komşuları ve arkadaşları, gıpta ile bakıyorlardı gidenlere…

Oraya kavuşan her âşık gönül, göklerin derinliklerinden sonsuzluğa açılıyor gibi büyülü bir zaman koridoruna girer. Bir şiir gibi dinler Medine’yi semadan, bir kevser gibi yudumlar ve her saniye yıkar benliğini. Zaman burada o kadar bereketli, o kadar aydınlık, o kadar gönül alıcı ve hülyalara o kadar açıktır ki, o mekânın sahibine vurgun her gönül, Asr-ı Saadet’te yaşıyormuşçasına Nebî’nin (s.a.s) o nurdan çehresine dokunur gibi olur.