Berra KEPEKÇİ

İslamiyet, insanın varoluşsal bilincinin oluşmasında ve toplumsal hayatının düzenlenmesinde değer merkezli dinamik bir yapı arz eder.

Medine döneminde inen tesettür emriyle[2] aslında cahiliye toplumunda var olan örtünme şekline müdahil yeni bir biçim vaz’ edilir.[3] Yeni örtünme biçiminde birbirini açımlayan iki kayıt dikkati çeker:

Kur’ân-ı Kerim’de inanç bakımından birbirinden farklı insan topluluklarının davranış kalıplarından örnekler verilir. Bu örneklerde, hangi davranış kalıbının neye tekabül ettiği ve ne gibi sonuçlar doğurduğu ayrıntılı bir şekilde anlatılır.

Kur’ân-ı Kerim’in beyanına göre insan, ahsen-i takvîm üzere şerefli bir varlık olarak yaratılmıştır. Yaratılanlar içinde insanın bu ayrıcalıklı konumuna uygun erdemlerle donanması Kur’ân-ı Kerim’in ve sünnetin temel amaçlarından biridir. Erdem ancak ilişkiler ağında ortaya çıkar.