Sevenlerinin Dilinden Efendimiz (sas) – Hasan Basri ÇANTAY
Sevdim Seni hep canlara canan diye sevdim
Bir ben değil âlem Sana kurban diye sevdim
Ecram-ı felek levh u kalem mest-i nigâhın
Didarına âşık ulu Yezdan diye sevdim
Mahşerde nebîler bile senden meded ister
Gül yüzlü melekler Sana hayran diye sevdim
Aşkından buhurdan gibi tütmede bu kalbim
Sensiz bana cennet bile hicran diye sevdim
Ta arşa çıkar her gece âşıkların ahı
Asilere lütfün yüce ferman diye sevdim
Doğ kalbime bir lahzacık ey nur-u dilara
Sevdanı gönül derdine derman diye sevdim
Bülbül de Senin bağrı yanık âşık-ı zarın
Feryadı bütün ateş-i suzan diye sevdim
Huriler ezelden beri şeyda-yı cemalin
Yanmıştı Sana Yusuf-u Kenan diye sevdim
Evlad ü iyalden geçerek Ravza’na geldim
Evsafını methetmede Kur’ân diye sevdim
Kıtmir’inim ey Şah-ı Resûl kovma kapından
Âlemlere rahmet dedi Rahman diye sevdim
Şeyda kuluna eyle nazar merhametinle
Bir lahza nazar en büyük ihsan diye sevdim
Hasan Basri ÇANTAY