Güz Rahlesi

Şu bir oturumluk dünyanın minderine iyice kurulmayalım diye eylül, tahtımızı silkti. Çok uzaklarda zannettiğimiz göç kervanlarının yolunu önümüze çevirdi. Hurcunda çiçek eskilerini taşıyan bu kervana eğilip yakından bakınca o sayısız kanatlarımızın bir bir döküldüğünü düşündük. Hayatın cümbüşünden soyunup da birer şahadet parmağı gibi kalan dalların tespihini işittik.