Sen

…Âlemlere rahmet, gül yüzlü Muhammed(s.a.s)’e tazimle…

Hakikate ram oldun, kör nefsini yendin sen

Maneviyat pınarı; müspet ilim, fendin sen

Küfrün kalelerini imanınla yıktın sen

Sidretü’l Münteha’ya, semavata çıktın sen

Gafiller uykudayken seherde uyandın sen

Her nefes arasında Yaradan’ı andın sen

Gönlümün Everest’i, şanı yüce dağsın sen

Karanlıkları örten, ışıltılı çağsın sen

Yaradan’ın Habib’i, başımızda taçtın sen

Her dem Hakk’a sığındın, batıldan hep kaçtın sen

Küfür karanlığına doğan bir güneşsin sen

Gökleri kuşatan nur, yıldızlara eşsin sen

Sabrı emziren memba, çilede düğümsün sen

Buluttan taşan rahmet, masmavi göğümsün sen

Ruhuma gümüş kanat, bedenimde cansın sen

Fersin gönül gözünde, damarımda kansın sen

Ruhumun kavşağında kutlu bir yapısın sen

Tevhit anahtarıyla açılan kapısın sen

Hatice’nin goncası, bahçemde gülümsün sen

Medine çöllerinde vahamsın, gölümsün sen

Ummanda katreyiz biz, engin okyanussun sen

İmanla parlatılmış, cilalanmış ussun sen

İmanlı yürekleri hasretinle yaktın sen

Âb-ı hayat misali gönüllere aktın sen

Güneşin doğduğu yer, aydınlık afaksın sen

Karanlıklara perde, gül yüzlü şafaksın sen

İman denizlerine kutlu bir akışsın sen

Müminlerin gönlünde nurlu bir bakışsın sen

Hakk dostlarında nefes, yalansız kelamsın sen

On dört asır evvelden bugüne selamsın sen…