melike's blog

Hz. Abbas’ın çocuklarından Fadl, Hz. Peygamber vefat ederken on sekiz yaşında; Abdullah on üç yaşında, Ubeydullah on bir yaşında, Kusem dokuz-on yaşında, Abdurrahman ve Ma’bed ise daha küçük yaşlardaydılar.

Vicdanım, tek tek koparılmış etlerimin, çekilmiş kanlı tırnaklarımın ve en kötüsü yaralanmış ruhumun; yıkılmış, paramparça olmuş çocukluğumun, ilk gençliğimin, geleceğimin ıstırap dolu seyrinde… ‘İşkence’ lâfzının ağır zulm dalgaları yanında zerre gibi kaldığı, kuytu gecelerin sırtlan bakışında gizli bir yarayla kanayan insanlığımın peşindeyim…

Yüreğimizin, ‘gerçek varlık’ zannettiği şeylerin hesabını vermeye yüzü yok. Allah’a isyanımız nefsimize yöneldi. Güneşin dürülüşü gibi kalbimiz de dürüm dürüm dürüldü. Her kıvrılışı acımızı daha da artırdı. Geriye dönmekle ileriye bakmak arasında, ‘Araf’ta kalakaldık. Kendi ‘Araf’ımızda, ‘can’ pazarımızda…

“Kenar-ı Dicle’de bir kurt aşırsa bir koyunu, Gelir de adl-i İlâhî sorar Ömer’den onu!”