“İslâm, sevgi dinidir. Sevgiye çağırır, sevgiyle yaşanır. Gözleri görmeyen bir kimse gül bahçesinde de olsa, nasıl ki rengârenk güllerin güzelliğini fark edemezse, yüreğinde sevgi olmayanlar da İslâm’ın güzelliklerini göremez.
Erol DEMİRYÜREK
........
.
.
...............i.
.
..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
..
.
Zalimler İçin Yaşasın Cehennem!
Müslüman Kardeşler hareketi, insanların gönüllerinde çığ gibi büyüdü. Hiçbir zaman şiddete bulaşmayan ve insanlığın iyiliği için ortaya atılan bu insanlar, ışıktan rahatsız olan yarasa tabiatlı zalim tağutları rahatsız etti.
Bir Avuç Ateş
Müşrikler dininden döndürmek için Hz. Yâsir’i (r.a) kızgın çöl kumlarına yatırıp işkence yapmaya başladı. İşkence, günlerce sürdü. Bir defasında Hz. Peygamber (s.a.s) yanlarına uğradığında Hz. Yâsir (r.a), “Ey Allah’ın Elçisi, bu işkence böyle sürüp gidecek mi?” diye sordu.
Bir Bilâl, Bir Dünya Ebû Cehil’e Bedel
“Ben yeryüzünde bir halife yaratacağım.”[1]
Her şey bu ilâhî fermanla başladı. Yüce Allah, yeryüzünde bir halife yani kendi kanunlarını uygulayıp hâkim kılacak bir varlık yaratmayı irade buyurdu.
Dünya Ateşini Ahiret Ateşine Tercih Edenler
İmanın tadını alabilmenin üçüncü temel şartı, imandan sonra küfre dönmeyi ateşe atılmak derecesinde bir felaket olarak görmektir. Buradaki küfürden kasıt, İslam’ın dışındaki bütün batıl dinler ve dinsizliktir.
Güneşimizi Balçıkla Sıvayamazsınız!
O (s.a.s) bizim güneşimiz. Cahiliye karanlıklarını Allah’ın izni ve inayetiyle O (s.a.s) dağıttı. O (s.a.s) yokken küfür vardı; zulüm vardı; vahşet vardı dünyada. O (s.a.s) gelince iman, adalet ve güzel ahlak aydınlattı ufuklarımızı bir anda.
İmanın Tadını Almak-1
Allah (cc) sevgisi, bütün sevgilerin kaynağı ve sevginin varacağı son noktadır. Onsuz her sevgi eksik ve kusurludur. Mü’minler her şeyden çok Allah’ı severler.[1] Ne babaları, ne oğulları, ne kardeşleri, ne eşleri, ne aşiretleri...
İkinin İkincisi Ümmetin Birincisi
O, İslâm mesajını çağlara taşıyan öncüler kervanının en önünde, Rasûl-i Ekrem’in(s.a.s) hemen yanı başında yürüyendi. En hayırlı ümmetin en hayırlı ferdiydi. Hz. Ebû Bekir(r.a), mıknatısın metalleri çekmesi ya da süngerin sıvıları...
Hasrete Teselli
Şu gök kubbenin altında hiç kimse O’nun kadar sevilmedi, O’nun kadar özlenmedi. Hiç kimse hakkında O’nunki kadar kitap yazılıp şiir ve methiyeler dizilmedi. O, yüzyılların hasretiyle gelen; gidişiyle ümmetini hasretlere gark edendi. O, Allah Teâlâ (cc)’nın en sevgili elçisi, Hz. Muhammed sallallahu aleyhi ve sellem’di.
Cahiliye’nin Dört Karanlığı
Cahiliye ortamı, karanlık üstüne karanlık bir ortamdır. Orada insan yolunu bulup huzur ve mutluluğa doğru yürüyemez. Peygamber Efendimiz (sas) ise bize, gecesi bile gündüzü gibi aydınlık olan geniş bir cadde bırakmıştır.
