Ser-Ver

Alçak gönüllülük kanatlarını ger. Kibri Şeytan’a bırakıp tevbe sığınağına gir. 

Allah yolunda çalışana yoktur keder. O, önemsemez âlem ne der?

Bilir ameli asla olmaz heder.

Allah yolunda gidene Peygamber’dir fener. O’na güvendi mi her düşmanı yener. 

Dünya saltanatı neymiş, hepsini teper. O’na düşman olan, hep şer.

***

Sen okunu Allah için ger. Yoksa ne kadar döksen de ter, gözünde kalmaz fer.

Çokluk insanı mezara kadar yer. Topla topla nereye kadar? 

İnsana iki metre toprak yeter.

***

Malını-aklını, ilmini-irfanını, sevgini-saygını, hayatını-memâtını, sattığını-sanatını O’nun yoluna ser.

Sesini-sevgini, şanını- şerefini, endişeni- bekleyişini, gelişini- gidişini O’nun yoluna ser.

***

O’ndan gayrı nazı-niyazı, sazı-sarayı, haramı-yalanı, özü-sözü, haramdaki gözü yer!

Ana-babaya karşı geleni, haksız yere cana kastedeni, haddi aşıp böbürleneni yer!

***

Nuh gibi yıllarını, Şuayb gibi namazını, Salih gibi sebatını, Musa gibi asanı ver.  

Ebû Bekir gibi arkadaşlığını, Ömer gibi bakışını, Osman gibi malını, Ali gibi aklını ver.

Hatice gibi hayatını, Âişe gibi aşkını, Meryem gibi sabrını, Asiye gibi canını ver.