İbn Ebû Seleme

Hicretten iki yıl önce (620) dünyaya geldi.  Babası Ebu Seleme, Hz. Peygamber'in sütkardeşi ve halası Berre bint Abdülmuttalib'in oğludur.  Annesi ve Babası ilk Müslümanlardan ve Habeşistan hicretine ilk katılanlardandır. Kureyşliler'in müslüman olduğu haberi Habeşistan'a ulaşınca ikisi de Mekke'ye dönmüş, fakat haberin yalan olduğunun anlaşılması üzerine bir süre sonra Rasul-i Ekrem'in izniyle Medine'ye gitmek için yola çıkmışlardı. Ancak müşrikler, Ümmü Seleme ile oğlu Seleme'nin hicretine engel olunca babası yola yalnız çıkmak zorunda kaldı. Ümmü Seleme ve oğlunun hicreti ise yaklaşık bir yıl sonra gerçekleşti.

Ebu Seleme’nin hicretin 3. yılında vefat etmesiyle İbn Ebu Seleme ve diğer üç kardeşi yetim kaldı. Medine'de başka yakınları olmadığı için annesi Ümmü Seleme'nin Hz. Peygamber'le nikahlanması sırasında kendisinin veli sıfatıyla onu görevlendirdiği rivayet edilir. Bundan sonra Rasûl-i Ekrem'in himayesinde büyüyen İbn Ebî Seleme, Hz. Peygamber vefat ettiğinde dokuz yaşındaydı. Küçük yaşta sahabi olma vasfını kazandı.  İbn Ebû Seleme dirayetli ve yetenekli bir kimse olduğundan Hz. Ali tarafından Bahreyn ve Fars valilikleri gibi önemli görevlere tayin edildi. Hz. Ali'nin vefatından sonra görevinden ayrılıp Medine'ye döndü ve burada vefat etti.