Cennet ve Cehennem Ehli

İyâd b. Hımâr el-Mücâşi(r.a) anlatıyor:

Rasûlullah (s.a.v) bir hutbe irat etti ve hutbesinde şöyle buyurdu:

"Rabbim bana, bilmediğiniz şeyleri size öğretmemi emir buyurdu. Bugün bana öğrettiği şeylerden biri şudur:

Buyurdu ki: 'Kullarıma verdiğim her şey helâldir. Kullarımın hepsini hanîf (muvahhid) olarak yarattım. Sonra şeytanlar gelip onları dinlerinden ayırdı. Benim helâl kıldığım şeyleri onlara haram ettiler. Hakkında herhangi bir şey indirmediğim şeyleri bana ortak kılmalarını emrettiler.'

Rasûlullah (s.a.v) sözlerine şöyle devam etti:

Sonra Allah (c.c) yeryüzündekilere  baktı ve Ehl-i Kitabın dışındaki Arap-Acem bütün insanlara gazap etti. Bana, 'Seni denemek ve başkalarını da senin vasıtanla imtihan etmek için seni (peygamber olarak) gönderdim. Ben sana, uyurken ve uyanıkken daima hafızanda bulunacak bir kitap indirdim' buyurdu.

Sonra Allah (c.c) bana, Kureyş’i yok etmemi emir buyurdu. Ben, “Yâ Rabbi, ben onlarla başa çıkamam” deyince, şöyle buyurdu: “Öyleyse onlar seni yurdundan çıkardıkları gibi sen de onları yurtlarından çıkar. Onlarla savaş; sana yardım ederiz. Onlara karşı koymak için harcamada bulun ki biz de sana infak edelim. Onların üzerine ordu gönder; biz de beş katını gönderelim. Sana isyan edenlere karşı sana itaat edenlerle birlikte savaş” buyurdu.

Cennet halkı üç sınıftır:

1)    Âdil, başarılı ve eli açık yetki sahipleri.

2)    Bütün yakınlarına ve Müslümanlara karşı merhametli olanlar.

3)    İffetli, ehl-i iyali fazla (olmasına rağmen) eli açık fakirler.

Cehennemlikler ise beş sınıftır:

1)    Kendilerini ilgilendirmeyen şerlerden sakınmayacak kadar kıt akıllı olan, çoluk çocuk ve mal istemeyen asalak kimseler.

2)    Fırsat bulduğunda en küçük şeylere bile göz diken hainler.

3)    Sabah akşam sana ve ehl-i iyaline tuzak kurmaya çalışanlar.

4)    Cimri ve yalancılar.

5)    Pek kötü ahlaklı kimseler.[1]