Zâtüatlâh, Arap yarımadasının kuzeyinde Suriye bölgesinde, Belka yakınlarında Benî Kudâa’ya mensup bazı toplulukların yaşadığı yerdir. İçlerinde Hıristiyanların ve putperestlerin bulunduğu Benî Kudâa kabilelerinin birçoğu daha ilk devirlerden itibaren müslümanlara muhalif grupların saflarında yer aldı. Hz. Peygamber, diğer Arap kabileleri gibi bu kabilelerle de ilişkiye önem veriyor, onların İslamiyet’i kabul etmeleri için çeşitli girişimlerde bulunuyordu. Bu girişimlerden biri h. 8 yılının Rebîülevvel ayında (Temmuz 629) düzenlenen Zâtüatlâh seriyyesidir.
Hz. Peygamber, Kâ‘b b. Umeyr el-Gıfârî kumandanlığında on beş kişilik bir grubu Zâtüatlâh’a gönderdi. Müslümanların geldiğini haber alan Benî Kudaalılar, içlerinde süvarilerin de yer aldığı silâhlı kalabalık bir toplulukla onları karşıladılar. Ciddi bir mukavemetle karşılaşan müslümanlar, öncelikle çarpışmak için hazırlanan bu kalabalık grubu İslam’a davet ettiler. Ancak bir anda kuşatılarak ok yağmuruna tutuldular. Kâ‘b b. Umeyr hariç müslümanların hepsi şehid edildi. Öldü zannedilerek bırakılan Kâ’b b. Umeyr, gece yarısı oradan uzaklaşarak yaralı bir halde Medine’ye vardı. Durumu haber alan Allah Rasûlü çok üzüldü ve karşı tarafı cezalandırmak için harekete geçti. Ancak bölge halkının orayı terk ettiği kendisine bildirilince bundan vazgeçti.