Allah'a Güveniyorum

Nebiyy-i Ekrem sallallahu aleyhi ve sellem evinden çıkarken şöyle dua ederdi:

بسْمِ اللهِ تَوَكَّلتُ عَلىَ اللهِ اَللَّهمَّ إنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَضِلَّ أَوْ أُضَلَّ أَوْ أَزِلَّ أَوْ أُزَلَّ أَوْ أَظْلِمَ أَوْ أُظْلَمَ أَوْ أَجْهَلَ أَوْ يُجْهَلَ عَلَيَّ

"Allah'ın adıyla çıkıyorum, ben Allah'a tevekkül ettim (güvendim).

Allahım! Doğru yoldan sapmaktan, başkası tarafından saptırılmaktan, hataya düşmekten ve biri tarafından hataya düşürülmekten, haksızlık etmekten, haksızlığa uğramaktan, câhilce davranmaktan ve câhillerin kaba saba davranışıyla karşılaşmaktan sana sığınırım."

Ebû Dâvûd, Edeb 102; Tirmizî, Daavât 34