Muhadramûn

Literatürde, Cahiliye zamanında ve İslam döneminde yaşadığı halde, Hz. Peygamber (s.a.v.)’i Müslüman olarak göremeyen kimselere verilen addır. “Hadreme” kelimesinden türemiş olan muhadram kelimesi hem Cahiliye döneminde yaşamış hem de İslamî dönemde yaşamış, Hz. Peygamber (s.a.v.) hayatta iken veya vefat ettikten sonra Müslüman olmuş ancak bizzat Hz. Peygamber (s.a.v.) ile mümün olarak görüşememiş kimseler için kullanılır.

Muhadram kelimesi tarih, hadis, dil ve edebiyatta farklı anlamlarda kullanılmıştır. Ortak oldukları nokta; muhadramundan olan kimsenin hem Cahiliye döneminde hem de İslâm devrinde yaşamış ve İslâm’a girmiş olmasıdır. Ayrılığa düştükleri nokta ise, Cahiliye devrinin ne zaman bittiği ve İslâm devrinin ne zaman başladığıdır. Bu konuda iki farklı görüş ortaya atılmıştır. Bunlardan birincisine göre Cahiliye devri ilk vahyin gelmesi ile yani 610’da sona ermiştir. İkinci görüşe göre ise Cahiliye devri Mekke’nin Fethi ve Arap Yarımadasının İslâm’a boyun eğmesi ile sona ermiştir.

Hadisçiler bu görüşlerden ikincisini kabul etmiş ve şöyle demiştir: Mekke’nin fethinden önce kendi kavmini yahut diğer kabileleri henüz İslâm’ı kabul etmemiş halde görenler Muhadramûndandır. Tarihçiler bu kelime ile hem Emeviler döneminde hem de Abbasiler devrinde yaşayan insanları kastederler. Edebiyatçılar ise Müslüman olsun olmasın hem Cahiliye devrinde hem de İslâm döneminde yaşayan ve bu dönemlerde eser veren şairleri muhadramûn olarak kabul etmiştir.