Cahiliye devrinde de yaşamış olan (muhadram) muallâka sahibi İslam şairi.
550-570 yılları arasında doğduğu tahmin edilmektedir. H. 9 (631) yılında müslüman olmuştur. Hz. Peygamber'in kalplerini İslam'a ısındırmak amacıyla zekat verdiği kimseler (müellefe-i kulûb) arasındaydı. Kûfe şehrini kuranlardandır. Uzun bir ömür sürdüğü rivayet edilen Lebîd 40 veya 41 (660 veya 661) yılında Kûfe’de vefat etti. İmam Şafii'nin "büyük bir şair ", Zürrumme ile Nâbiğa ez-Zübyânî'nin Arapların veya kabilesi Hevâzin'in en büyük şairi" diye nitelendirdiği söylenmektedir. Lebîd'in şiirlerinin çoğu fahriye türünde olup bunlarda garib kelimelerle örülmüş sert bir üslup hâkimdir. Müslüman olduktan sonra yazdığı şiirlerde İslam'ın ve Kur’an'ın etkisiyle üslubunun yumuşadığı ve İslamî motifler işlediği görülmektedir. Yıldırım isabetiyle ölen kardeşi Erbed için yazdığı mersiye onun en güzel şiirlerindendir. Muallaka şairleri arasında yegane müslüman şair olan Lebîd'in belli bir olay veya sebebe bağlı olarak değil kendi duygularını dile getirmek için nazmettiği muallakası, Theodor Nöldeke'ye göre bedevi şairlerinin şiirleri arasında en güzel olanlarındandır.
Almanca, İngilizce, Fransızca, ispanyolca, Türkçe, Farsça ve Urduca gibi birçok dile çevrilen muallakanın çok sayı da baskısı yapılmıştır.